Alfabe Harfleri Sırası (ABECE ALFABETİK SIRALAMA) : Türkçe alfabe kaç harf? A'dan Z'ye ABC alfabetik 29 harf sıralaması tablosu ve resmi

“Türkçe alfabe kaç harf?” sorusu özellikle öğrenciler ve araştırma yapanlar tarafından sıkça merak ediliyor. Toplam 29 harften oluşan Türk alfabesi, belirli bir alfabetik sıra içinde düzenlenmiştir. Bu düzen, kelimelerin sözlükte bulunmasından resmi belgelerdeki harf sıralamasına kadar hayatımızın her alanında karşımıza çıkar. İşte Türkçedeki alfabetik sıralama harfleri, resmi sırası ve kolay öğrenmeniz için hazırlanmış tablo…

TÜRKÇE ALFABE KAÇ HARF?

Türkçe alfabe, 1 Kasım 1928’de kabul edilen Harf İnkılabı ile Latin harflerinden uyarlanarak oluşturulmuştur. Bu alfabede 21 ünsüz ve 8 ünlü olmak üzere toplam 29 harf yer alır. Türkçede Q, W, X gibi harfler bulunmaz.

TÜRKÇE ALFABENİN ALFABETİK SIRALAMASI VE TABLOSU

Alfabedeki harfler resmi sıralama ile kullanılır. Özellikle öğrenciler, araştırmacılar ve yazılı metin hazırlayanlar için bu düzen büyük kolaylık sağlar. İşte Türkçe alfabenin alfabetik sıralaması:

BÜYÜK HARFLER: A, B, C, Ç, D, E, F, G, Ğ, H, I, İ, J, K, L, M, N, O, Ö, P, R, S, Ş, T, U, Ü, V, Y, Z

KÜÇÜK HARFLER:a, b, c, ç, d, e, f, g, ğ, h, ı, i, j, k, l, m, n, o, ö, p, r, s, ş, t, u, ü, v, y, z

SESLİ VE SESSİZ HARFLER

Türkçede harfler ses özelliklerine göre iki gruba ayrılır.

SESLİ HARFLER

Sesli harfler, ağızdan çıkan sesin engellenmeden çıkmasını sağlar ve kelimelerde hece oluşturur. Türkçede 8 sesli harf vardır.

A, E, I, İ, O, Ö, U, Ü

SESSİZ HARFLER

Sessiz harfler, ağızda bir engelleme ile çıkan harflerdir ve kelimenin ritmini oluşturur. Türkçede 21 sessiz harf bulunur.

B, C, Ç, D, F, G, Ğ, H, J, K, L, M, N, P, R, S, Ş, T, V, Y, Z

KALIN ÜNLÜLER

a, ı, o, u

İNCE ÜNLÜLER

e, i, ö, ü

ÜNSÜZ (SESSİZ) HARFLER

b, c, ç, d, f, g, ğ, h, j, k, l, m, n, p, r, s, ş, t, v, y, z

SERT ÜNSÜZLER

ç, f, h, k, p, s, ş, t

YUMUŞAK ÜNSÜZLER

b, c, d, g, ğ, j, l, m, n, r, v, y, z

ALFABEDE HARFLER KAÇINCI SIRADA?

Alfabenin 1. harfi: A

Alfabenin 2. harfi: B

Alfabenin 3. harfi: C

Alfabenin 4. harfi: Ç

Alfabenin 5. harfi: D

Alfabenin 6. harfi: E

Alfabenin 7. harfi: F

Alfabenin 8. harfi: G

Alfabenin 9. harfi: Ğ

Alfabenin 10. harfi: H

Alfabenin 11. harfi: I

Alfabenin 12. harfi: İ

Alfabenin 13. harfi: J

Alfabenin 14. harfi: K

Alfabenin 15. harfi: L

Alfabenin 16. harfi: M

Alfabenin 17. harfi: N

Alfabenin 18. harfi: O

Alfabenin 19. harfi: Ö

Alfabenin 20. harfi: P

Alfabenin 21. harfi: R

Alfabenin 22. harfi: S

Alfabenin 23. harfi: Ş

Alfabenin 24. harfi: T

Alfabenin 25. harfi: U

Alfabenin 26. harfi: Ü

Alfabenin 27. harfi: V

Alfabenin 28. harfi: Y

Alfabenin 29. harfi: Z

TÜRK ALFABESİ TARİHİ

Bilinen en eski Türk alfabesi, eski Türk alfabesi olarak da bilinen Orhun alfabesidir ve tarihi 7. yüzyıla kadar uzanmaktadır. Türk dilleri tarih boyunca Uygur, Kiril, Arap, Yunan, Latin ve diğer bazı Asya yazı sistemleri de dahil olmak üzere pek çok alfabe kullanmışlardır.

Türkçe, 1000 yılı aşkın bir süre Arap alfabesinin Türkçe formu kullanılarak yazılmıştır. Arapça ve Farsça kelimeler içeren Osmanlı Türkçesi için en uygun alfabedir. Türk alfabesi, Latin harfleri temel alınarak, 1 Kasım 1928 tarihli ve 1353 sayılı yasayla tespit ve kabul edildi.[1] Bu kanuna göre, Türk alfabesinde 29 harf bulunur.

TÜRKLERİN KULLANDIĞI ALFABE SIRASIYLA

Türkler tarih boyunca farklı coğrafyalarda yaşamış, değişik din ve kültürlerle etkileşim kurmuşlardır. Bu nedenle birçok farklı alfabe kullanmışlardır. Kronolojik sıraya göre Türklerin kullandığı alfabeler şunlardır:

Göktürk (Orhun) Alfabesi (6.–10. yüzyıllar)

– Türklerin bilinen ilk milli alfabesidir. 38 harften oluşur. Orhun Yazıtları bu alfabe ile yazılmıştır.

Uygur Alfabesi (8.–17. yüzyıllar)

– Soğd alfabesinden uyarlanmıştır. Uygurlar başta olmak üzere birçok Türk topluluğu tarafından uzun süre kullanılmıştır.

Arap Alfabesi (10. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar)

– Karahanlılar döneminde İslamiyet’in kabulüyle birlikte kullanılmaya başlanmıştır. Selçuklular, Osmanlılar ve diğer Türk-İslam devletlerinde kullanılmıştır.

Kiril Alfabesi (19. yüzyıldan günümüze kadar bazı bölgelerde)

– Rusya’nın etkisiyle Orta Asya’daki birçok Türk boyu (Kazak, Kırgız, Özbek, Tatar, Türkmen vb.) tarafından kullanılmıştır. Hâlen bazı bölgelerde kullanılmaktadır.

Latin Alfabesi

– 1928’de Türkiye’de Harf İnkılabı ile kabul edilmiştir. Daha sonra Azerbaycan, Türkmenistan ve Özbekistan gibi ülkeler de Latin alfabesine geçmiştir.

Ek olarak Mani ve Brahmi alfabeleri Uygurların Maniheizm ve Budizm dönemlerinde sınırlı olarak kullanılmıştır.

Ermeni ve İbrani alfabeleri Osmanlı’daki bazı Türk toplulukları tarafından yazılı eserlerde kullanılmıştır.